15 listopada uczestniczyliśmy w wyjątkowej lekcji nt. książki J. Harasimowicza „Mirabelka”.
To opowieść o drzewie, które rosło naprawdę na warszawskiej ulicy Nalewki.
Za jej sprawą odbylismy pasjonującą podróż po kartach historii, poznaliśmy losy Warszawy i jej mieszkańców, począwszy od czasów przedwojennych po teraźniejszość.
Mirabelka, rosnąc obok mamy, z której wszyscy zrywają owoce, nie może doczekać się momentu, w którym i na jej gałęziach pojawi się obfitość małych, słodkich owoców. Czas oczekiwania umilają jej wizyty Dorki i Chaima, dwójki dzieci, które przykładają do jej pnia uszy i słuchają opowieści.
Niestety, gdy zaczyna się wojna, dzielnica zostaje otoczona murem, a ludzie odjeżdżają w nieznanych kierunkach, pozamykani w wagonach do przewożenia bydła. Mirabelka nie potrafi zrozumieć tego, co dzieje się wokół niej. Później nastaje nowa, powojenna rzeczywistość, ale nic już nie jest takie, jak było kiedyś.
Mirabelka przetrwała wojnę, getto, stalinizm, budowę okolicznych domów, ale nie przetrwała naszych czasów, gdyż została ścięta z powodu budowy apartamentowca, który powstał w miejscu, w którym rosła. Na szczęście w jej historii jest też odrobina nadziei, gdyż pewien mężczyzna zabrał jej pestki do Stanów Zjednoczonych, chcąc mieć tam kawałek Muranowa. Zasadził pod Waszyngtonem mirabelkę, więc jest nadzieja, że drzewo wróci na teren Muranowa.
Bardzo wazna jest pamięć o tamtych czasach, ludziach, zdarzeniach.
W dalszej części zajęć po odrysowaniu na kartce dłoni, następnym zadaniem było napisanie w środku ważnych dla nas słów.
Każdy z nas musiał wyciąć swoją pracę i umieścić na gałęziach. Dłonie, jak liście utworzyły koronę drzewa.
Bardzo nam się podobały zajęcia i zachęciły do sięgnięcia po inne książki tego pisarza.